Абдулла Орипов,
Ўзбекистон халқ шоири.
(ҳазил)
Баҳор чоғи эди, шод эдик жуда,
Боғда дилдор билан айладик висол.
Жилмайиб юрардик ҳуда-беҳуда,
Худди китобларда ёзилган мисол.
Бирдан гумбурлади момоқалдироқ,
Ҳавонинг авзойи бузилди, не ҳол?!
Ёмғир ҳам шариллаб қуйди-ку шу чоқ,
Худди китобларда ёзилган мисол.
Бир зум ёмғир ичра қолдик иккимиз,
У менинг кўксимга бош қўйди беҳол.
Чўмдик аллақандай ҳисларга ҳам биз,
Худди китобларда ёзилган мисол.
Баҳор чоғи экан, ёмғир ҳам тиниб
Қуёш чарақлади эрка ва хушҳол.
Дерсиз энди мазза қиларсиз-а, деб
Худди китобларда ёзилган мисол.
Йўқ, энди китобга ўхшамадик ҳеч,
Қурғур ёмғир биздан кетибди кулиб.
Икков икки ёнга тарқадик шу кеч,
Менинг белим оғриб, у томов бўлиб…