Исмат Хушев
…Абдуманноп ака вафот этган аламли ва изтиробли кунларда у киши ҳақидаги маҳзун хотираларимни матбуотда эълон қилганимдан сўнг, электрон почтамга Санкт Петербург шаҳридан бир хат келган эди.
Хатда Абдуманноп аканинг хотирасига билдирган эҳтиромим учун миннатдорчилик битилган бўлиб, уни Абдуманноп аканинг Россия Фередациясида истиқомат қиладиган туғишган акалари ёзган экан.
Абдуҳамид ака билан шу тариқа танишиб қолган эдик…
У кишининг Навоий ижодига меҳри баланд. Мумтоз ўзбек қўшиқлари шайдоси.
Ўтган куни «Тиланг тилагингизни…» десам, «Мен анчадан бўён «Абдулла Ориповнинг «Муножот»ини тополмай юрибман…» дедилар. Топиб сайтга қўйдим. У киши ёқтирган Муножот Йўлчиева ижросидаги ашулани ҳам…
Биламан, у кишининг кўнглида аслида бошқа орзу бор: Ўзбекистон озод ва жаннатмакон бир ўлкага айланишини истайдилар.
Яқинда туғилган набиралари бахтли инсон бўлиб камол топишини, инсон ҳақ ҳуқуқлари ҳурмат қилинадиган, ҳур фикр ва демократия ҳукмрон бўлган обод мамлакатда яшашини истайдилар…
Ва шу йўлда ўзлари ҳам баҳоли қудрат фаолият олиб бораяптилар…
Туғилган кунингиз муборак бўлсин, Абдуҳамид ака!